Collin kiest voor Judo, jij ook?

Na stroeve start nu fanatieker dan ooit
Mijn naam is Susan Vink en ik ben judomoeder van twee kinderen. Mijn kinderen zijn 10 en 8 jaar oud, waarvan de oudste nog actief met judo bezig is. Bij ons stonden ze niet meteen te springen om te gaan judoën. We hebben hem een beetje moeten overhalen. Hij wilde telkens niet mee wat we erg jammer vonden, aangezien we een echte judofamilie zijn. Totdat hij opeens vroeg om een proefles en sindsdien is hij niet meer bij judo weg te slaan.

Opbloeien op de mat
De eerste lessen gingen allemaal vrij goed en het was meteen leuk. Hij stroomde in bij een groepje dat net als hij beginners waren, dus dat maakte het een stuk makkelijker om aan te haken. Ze leren alles spelenderwijs, zoals een koprol of houdgreepje. Het gaat heel natuurlijk. Mede daardoor gaat hij er graag naartoe en voelt er zich helemaal thuis. Het is geen herrieschopper, is altijd een beetje op de achtergrond. Op de mat bloeit hij op en voelt zich prettig. Daar kan hij zijn wie hij wil zijn. Het is natuurlijk een veilige omgeving, waardoor hij op zijn eigen manier zijn gang kan gaan. En dat is ook als ouder fijn om te zien.

Fysieke en mentale groei
Judo is voor zijn zelfvertrouwen erg goed geweest. Het is een mannetje geworden dat stevig in zijn schoenen staat, lekker in zijn vel zit en zich niet gek laat maken. Het is een vrolijk en blij kind, zowel op de mat als op school met zijn vriendjes. Behalve het zelfvertrouwen legt judo een basis voor eigenlijk elke andere sport. Ook is het goed voor je lichamelijke ontwikkeling, aangezien je bijna elke spier in je lichaam wel gebruikt. Dit zorgt ervoor dat je soepel en sterkt wordt. Het bijbrengen van normen en waarden is ook iets dat hoog staat aangeschreven. Respect hebben voor de leraar en andere judoka’s.

Plezier voorop
Behalve de judolessen vindt hij het ook leuk om aan wedstrijden mee te doen. Zijn voorkeur gaat wel uit naar de lokale wedstrijden, met de clubs onderling uit de directe omgeving. De wat grotere wedstrijden of grotere toernooien zijn nog iets spannender, al leren ze vanzelf daarmee om te gaan. Ik vind het belangrijk dat hij aan wedstrijden meedoet, want dan leren ze ook omgaan met een scheidsrechter en jury. Dat is toch anders dan tijdens een judoles. Al zijn er bij de club genoeg kinderen die juist aan de lessen meedoen en daar ontzettend veel plezier uithalen. We proberen als club iedereen te stimuleren om wedstrijden te judoën, maar we pushen ze natuurlijk niet. Plezier hebben in het spelletje is het allerbelangrijkste.

Benieuwd naar het hele verhaal? Check dan de video!